Aankomst Schiphol

Maandag 26 juni

De vlucht verliep heel goed. Van echt slapen kwam niets terecht ondanks dat de luikjes dicht gingen, wie kan er nu echt slapen om 19 uur, tja in Nederland is het dan 4 uur in de nacht. Het rode wijntje hielp ook niet, filmpje kijken een beetje doezelen dat was het wel.

We waren voor tienen geland op Schiphol en moesten lange tijd wachten op de parkeerbaan omdat de Gate nog niet vrij was, officiele tijd zou 10:20 zijn. Uiteindelijk was het zover en werden we losgelaten. Naar de Bagageclaim https://www.euclaim.nl/blog/bagageafhandeling-op-schiphol  voor de koffers dat was helemaal aan de andere kant van Schiphol, toen door de Douane, daar stond een schermpje met 25-30 min wachttijd, van de 10 plaatsen bij de Douane waren er maar 4 bezet, traag traag traag. Doen ze dit express om iets af te dwingen? Maar goed na 20 min waren we aan de beurt, de koffers kwamen er inmiddels ook aan en daar hoefden we toen niet lang meer op te wachten. Het is uiteindelijk niet zo belangrijk waar je wacht want wachten moet je toch. Toen we uit de bagagehal kwamen stonden Diana en Miranda ons op te wachten dat was een verrassing, hadden we niet verwacht. Die namen ook alvast wat handbagage mee en hoefde Jaap er niet meer mee te sjouwen. Er was ook een TV opname aan de gang van “Hello Goodbye“ . Naar het GWK hoefden we ook niet meer want we hadden alles netjes opgemaakt!

Dan naar de Shuttlebus voor P3 smartparking https://www.schiphol.nl/nl/parkeren/producten/smart-parking/ , die was blijkbaar net weg want wij waren de eersten die instapten dus even wachten. Op P3 de auto opgezocht, koffers geladen en naar huis. Nergens oponthoud en tegen half een waren we thuis. En dit was dan echt het eind van een geweldig mooie  reis. Afscheid genomen van Jaap en Riet en bedankt voor de geweldige reis met hun.

Reunie? dat moeten we nog afspreken. Nu nog een gevecht met de Jetlag de komende dagen.

Weer naar Nederland

Zondag 25 juni

Uitgeslapen en op de kamer gegeten met thee erbij, koffers in orde gemaakt voor de terugreis.

 Koffie gezet en koffers op de bagagewagen van het hotel, uitgechecked en gewacht op de shuttlebus, die kwam snel en na tien minuten waren we op het vliegveld. 

Het laatste wisselgeld opgemaakt, leuke pet gekocht.

En wachten, de douane checkte ons op drugs, zij waren erg streng, sommige handbagage moest opnieuw door de scanner, flesje water bij Gieltje werd weggegooid, had ze niet mee mogen nemen, wist ze natuurlijk wel.

Bij Starbucks stond steeds een lange rij waar we ook maar in gingen staan want anders krijg je niets.

 

De Boarding van de KL682 ging op tijd om 15:40 en het vertrek ook en nu zitten we in de lucht. We hadden nog een laatste blik op de besneeuwde bergen van Wistler.

Inleveren Camper en bezoek aan Gastown

Zaterdag 24 juni

Kwart voor negen weg van de camping. We gaan de Camper inleveren bij Four Seasons, onderweg nog af tanken maar konden nergens Propaan tanken, benzinetank vol. Later bleek dat we de Propaan niet hoefden af te tanken.

We waren vroeg Bij Four Seasons en werden gelijk gecontroleerd bij mij maakten ze problemen over twee deukjes in de motorkap één zat er al in bij het afhalen maar Bob had blijkbaar problemen met iets aan te tekenen, het andere deukje had ik niet gezien dan moest je heel goed kijken. Bob erbij gehaald en gezegd dat hij dat niet genoteerd had, hij heeft het alsnog op het afhaal formulier gezet en daarmee was de controle goed, de papieren werden getekend en konden we aan de koffie, goed bakkie.

De mevrouw met de taxi papieren kwam langs en voor we goed en wel de koffie uit hadden werden we naar het hotel gebracht een ritje van een klein uur en voor twaalf waren we in het hotel.

Een poosje gerust en koffie gezet in het hotel daarna tegen tweeën met de hotelshuttle naar de Metro bij de Airport want we zouden Vancouver gaan bekijken. 

Het was Zaterdag en het bleek dat je dan met één Zone overal kon komen en goedkoop, 3,50$ voor twee pers. 

We gingen richting Gastown https://en.wikipedia.org/wiki/Gastown , heel druk en heel veel winkeltjes en automatisch kwamen we bij de Stoomklok (zie filmpje) https://www.youtube.com/watch?v=4Pf9YluAU64  , er stond veel publiek want het was bijna drie uur, en ja hoor daar begon het spektakel, de klok blies een liedje met uit elke fluit stoom, prachtig om te zien, een echte publiekstrekker. 

Alhoewel de klok er gedateerd uitziet is hij van 1977.

Op een terrasje wat gedronken en naar de waterkant geslenterd, op een bankje gezeten en naar landende watervliegtuigjes gekeken. 

Terug naar de stad was niet zo simpel ivm een spoor dat er liep, we kwamen bij een veerboot station die een brug over het spoor had, niet toegankelijk voor ons, we hadden geluk er kwam iemand door een deur die alleen van binnen open kon, wij naar binnen. Er was net een veerboot aangekomen, wij met de stroom mee tot de poortjes en hadden natuurlijk geen kaartjes, gewoon achter iemand aan. 

Inmiddels was het etenstijd geworden en hebben we een leuk restaurant opgezocht. De Roque bij het station, http://www.roguewetbar.com/ heerlijk gegeten, ze hadden ook glutenfree menu's.  Ik een lekker donker biertje in Canada gebrouwen smaakte heel erg naar Guinness.

Daarna weer met de metro naar de airport en met de hotel shuttlebus terug, het was weer een welbestede vermoeiende dag. Koffie gezet op de kamer en vroeg naar bed.

Met de Ferry naar Tsawwassen en de laatste camping

Vrijdag 23 juni

Om 9 uur zouden we weggaan om met de boot van 11uur mee te kunnen we gingen iets vroeger, nog getankt onderweg, en haalden met gemak de boot van 10uur,het was niet echt druk, alhoewel toen hij wegvoer stond het aardig vol.

De veerboot voer tussen de eilanden door van Schwarzbay to Tsawwassen http://www.bcferries.com/schedules/mainland/tssw-current.php . Een moeilijke route ivm rotsen die overal boven water staken, de veerboot voer op de kritieke punten ook erg langzaam, had ook nog te maken met tegemoet komende veerboten in de smalle gedeelten. 

Vanaf de veerboot zagen we een heel hoge berg in de sneeuw richting Seatle, dat moet dan Mount Rainier of Mount Tacoma zijn, de hoogste berg in NW USA. 

Vanaf de veerboot was het nog een klein stukje naar de camping we waren daar dus redelijk vroeg.

De camping Peace Arch in Surrey http://www.peacearchrvpark.ca/gallery.htm had onze reservering niet goed verwerkt, beetje knullig, we konden op de zgn Overflow maar daar hadden we geen zin in. 

Na enig heen en weer gepraat hadden we allebei een normale plaats met nog gratis douche munten voor vier, buiten de alreeds toegekende korting van 10%. De camping had wel mooie gedeeltes, veel begroeiing maar wel veel vaste plaatsen. 

Bij de ingang stond replica van een vuurtoren bij het zwembad, heel leuk.

Op onze staanplaats was geen tafel aanwezig die hebben we maar geleend van een plaats die nog niet bezet was. Mooie vogels zitten er op dit park bij Riet en Jaap, Red House Finch (Vink).

Een warme lunch gemaakt want de aardappelen moeten op, lekker gebakken met een ui erdoor.

Later de Camper schoongemaakt met de Franse slag en koffers ingepakt voor morgen. Dat schoonmaken hoeft eigenlijk niet maar je weet hoe sommige vrouwen zijn, netjes terug brengen, sta ik wel achter.  Oude spullen weggegooid, veel rondjes naar de afvalbakken, de waterflessen werden opgehaald door een van de medewerksters.

De tanks geleegd en doorgespoeld en we zijn gereed voor morgen.